اهمیت تنوع ژنتیکی STAT3 در استعداد ابتلای به بدخیمی معده

مقدمه: بدخیمی معده دومین علت شایع مرگ ناشی از بدخیمی است و سالانه یک میلیون ابتلای جدید به آن گزارش می‌شود. فعالیت نابجای STAT3 به عنوان انکوژن، نقشی حیاتی در تومورزایی گستره دامنگیری از سرطان‌ها مانند بدخیمی معده ایفا می‌کند. STAT3، عامل رونویسی کلیدی برای بسیاری از سیتوکین‌ها و عوامل رشد است که نقش بنیادی در ترازمندی بسیاری از فرایندهای درون سلولی همچون تکثیر سلولی، مرگ سلولی، رگ‌زایی، متاستاز، ایجاد حالت بدخیم، فرار از دستگاه ایمنی و تهاجم بر دوش دارد که همه اینها از نشانه‌های بارز بدخیمی است. ارتباط بین پلی‌مورفیسم‌های ژن STAT3 و خطر ابتلای به بدخیمی باز شناخته شده است. هدف: تعیین ارتباط پلی‌مورفیسم rs1053023 ژن STAT3 با خطر ابتلای به بدخیمی معده در استان گیلان. مواد و روش‌ها: در این مطالعه موردی-شاهدی، 120 بیمار و 150 فرد سالم از استان گیلان مورد بررسی شد. پس از استخراج DNA ژنومی از سلول‌های لکوسیت خون، ژنوتیپ‌ها به روش tetra primers ARMS-PCR تعیین و واکاوی داده‌ها با نرم افزار MedCalc‌(نسخه 1/12) انجام شد. نتایج: فراوانی ژنوتیپ‌های AA، AG و GG ژن STAT3 در بیماران به ترتیب 75٪، 19٪ و 6٪بود. در حالیکه در گروه کنترل به ترتیب 22٪، 60٪ و 18٪بود. همچنین، فراوانی آللA و G در بیماران به ترتیب 5/84٪ و 5/15٪ بود، در حالی که در گروه کنترل به ترتیب 52٪ و 48٪بود. تفاوت معنی‌دار در توزیع ژنوتیپی و آللی ژن STAT3 بین افراد دچار بدخیمی معده و افراد کنترل بدست آمد. بر‌اساس آزمون Odds Ratio، آللA احتمال ابتلای به بدخیمی معده را 04/5 برابر بیشتر از آللG افزایش می‌دهد (OR= 5.044, 95% CI: 3.33-7.68). افراد حامل ژنوتیپ AA در جایگاه پلی مورفیکrs1053023 ژن STAT3، 5/10 برابر خطر بالاتری برای ابتلای به بدخیمی معده در مقایسه با افراد حامل ژنوتیپ‌های AG و GGداشتند‌.(95% CI:4.18-26.45) نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه ما باز‌گوینده ارتباط پلی‌مورفیسمrs1053023 ژن STAT3 و خطر ابتلا به بدخیمی معده در استان گیلان بود. اگرچه برای درک بهتر نقش این ژن در ابتلای به بدخیمی معده مطالعات گسترده‌تری نیاز است.